اتفاقات و حوادثدانش و فناوری

نپالی‌ها نخست‌وزیر خود را از طریق شبکه اجتماعی دیسکورد انتخاب کردند

نپال در دوره‌ای از آشفتگی به سر می‌برد. پس از اینکه دولت نخست‌وزیر KP Sharma Oli تعداد ۲۶ اپلیکیشن شبکه‌های اجتماعی از جمله Instagram و Facebook را ممنوع کرد، معترضان نسل زد به خیابان‌ها آمدند. این اعتراضات به سرعت به خشونت کشیده شد و دست‌کم ۵۱ کشته برجای گذاشت.

معترضان جوان نپالی می‌گویند می‌خواهند به سال‌ها فساد اداری در دولت کشورشان پایان دهند. با کناره‌گیری Oli و عدم اعتماد به سایر رهبران سیاسی، نسل زد برای تعیین رهبر بعدی خود در دو راهی قرار گرفته است. اینجاست که معترضان به پلتفرم آنلاین Discord روی آورده‌اند.

دیسکورد چیست؟

Discord در ماه مه ۲۰۱۵ توسط بنیان‌گذاران آن، Jason Citron و Stanislav Vishnevskiy، به عنوان یک پلتفرم اجتماعی راه‌اندازی شد. هر دو نفر پیش از این نیز پلتفرم‌های اجتماعی برای گیمرها ساخته بودند و امیدوار بودند یک سرویس چت ایجاد کنند که سرعت بازی‌ها را کاهش ندهد.

در روزهای اولیه، Discord بر این تمرکز داشت که کاربران بتوانند بدون خروج از بازی با دوستان خود ارتباط برقرار کنند. تا پایان سال ۲۰۱۶، این پلتفرم بیش از ۲۵ میلیون کاربر داشت. این برنامه در دوران همه‌گیری به شدت محبوب شد، به‌ویژه در میان نسل Z. کاربران تنها به استفاده از این برنامه در حین بازی محدود نشدند، بلکه سرورهای Discord بیشتری بر اساس موضوعات مختلف مورد علاقه ایجاد شدند.

این برنامه اکنون خود را یک پلتفرم ارتباطی معرفی می‌کند که در آن کاربران می‌توانند در سرورها و از طریق کانال‌های مختلف به گفتگو بپردازند. همچنین گزینه‌هایی برای اشتراک‌گذاری صفحه، استریم و ابزارهای مدیریت در آن وجود دارد.

یک سرور Discord یک فضای اجتماعی بزرگ است که کاربران می‌توانند در آن جمع شده و چندین کانال برای ارتباط برقرار کنند. این کانال‌ها می‌توانند به صورت متنی، صوتی یا حتی تصویری باشند. به طور پیش‌فرض، تعداد کاربران یک سرور Discord می‌تواند تا ۵۰۰,۰۰۰ نفر باشد، هرچند تنها ۲۵۰,۰۰۰ کاربر می‌توانند در یک زمان در آن فعال باشند.

چگونه معترضان نسل زد از دیسکورد استفاده کردند؟

معترضان نسل زد از Discord برای مدیریت تظاهرات خود استفاده کردند. پس از استعفای Oli، اعضای این جنبش از سرور دیسکورد «جوانان علیه فساد» (Youth Against Corruption) برای تعیین رهبر بعدی خود استفاده کردند.

همان‌طور که توسط تیم OSINT (اطلاعات منبع باز) India Today نشان داده شده، سرور «جوانان علیه فساد» بیش از ۱۳۰,۰۰۰ عضو دارد. با این وجود، هیچ راهی برای تأیید اینکه همه این اعضا واقعاً اهل نپال هستند، وجود نداشت. این سرور نظرسنجی‌های متعددی را برای انتخاب رهبر بعدی نپال برگزار کرد و هر فردی از خارج نپال نیز می‌توانست در رأی‌گیری شرکت کند.

تا روز چهارشنبه، ۱۰ سپتامبر، به نظر می‌رسید سرور بر سر رهبر بعدی نپال به اجماع رسیده است. Sushila Karki، قاضی‌القضات سابق نپال، توسط اعضای سرور انتخاب شد. به گزارش South China Morning Post، پیش از اینکه آرای Karki به ۵۰٪ برسد، ۷,۷۱۳ رأی به صندوق ریخته شده بود. او روز بعد با رئیس‌جمهور نپال، Ram Chandra Poudel و فرمانده ارتش، ژنرال Ashok Raj Sigdel، دیدار کرد. Shaswot Lamichhane، یکی از مدیران کانال، به New York Times گفت که این رأی‌گیری فقط برای پیشنهاد یک رهبر موقت برای نظارت بر انتخابات آینده بود.

چرا معترضان نسل زد از دیسکورد استفاده کردند؟

بسیاری از مردم، به‌ویژه نسل هزاره، با دیسکورد آشنایی زیادی ندارند. اما برای نسل Z، این پلتفرم راحت و کاربردی است. بر خلاف Instagram یا X (توئیتر سابق)، خبری از فیدهای بی‌پایان محتوا نیست و امکانات بسیار بیشتری نسبت به پلتفرم‌های پیام‌رسان مانند WhatsApp دارد. سرورهای دیسکورد اجازه می‌دهند گروه‌های بسیار بزرگی از کاربران به بحث و تبادل نظر بپردازند، قابلیتی که در جنبش‌های اجتماعی گسترده بسیار حیاتی است.

معترضان نپالی دقیقاً می‌دانستند که چگونه از این برنامه برای جنبش خود استفاده کنند. ایجاد سرورها و کانال‌های مختلف به جریان روان اطلاعات کمک کرد. طبق گزارش‌ها، سرورها کانال‌های جداگانه‌ای برای اطلاعیه‌ها، راستی‌آزمایی اخبار، به‌روزرسانی‌های میدانی، خلاصه اخبار، پرسش‌ها، خطوط کمک اضطراری و گفتگوهای عمومی دارند که جمع‌آوری اطلاعات مشخص را بسیار آسان‌تر می‌کند.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا