سهل‌انگاری معاون مدرسه‌ای در آمریکا موجب تیر خوردن معلم در کلاس شد

هیئت منصفه‌ای در ویرجینیا تصمیم گرقته است به یکی از معلمان سابق مدرسه ابتدایی که در ژانویه ۲۰۲۳ توسط یک دانش‌آموز مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود، ۱۰ میلیون دلار پرداخت کند. این معلم که ابیگیل زورنر نام دارد، از معاون سابق مدیر مدرسه، ابونی پارکر درخواست ۴۰ میلیون دلار کرده بود و گفته بود وقتی مردم به او گفتند کودکی در مدرسه ابتدایی ریچنک در نیوپورت نیوز اسلحه دارد، معاون به این هشدارها توجه نکرده بود.

اتفاقی که افتاد واقعا خطرناک بود. در تاریخ ۶ ژانویه ۲۰۲۳، زورنر در حال تدریس در کلاس خود بود که یک دانش‌آموز ۶ ساله به او شلیک کرد. این معلم در آن زمان ۲۵ سال سن داشت. گلوله به سینه و دست او برخورد کرد و خیلی نزدیک بود که به قلبش اصابت کند. طبق گزارش فاکس نیوز، پزشکان نتوانستند گلوله را بیرون بیاورند و هنوز در سینه او گیر کرده است. پیش از این حادثه، معلمان و کارکنان دیگر سعی کرده بودند به پارکر بگویند که مشکلی پیش آمده و این کودک ممکن است سلاح داشته باشد.

بی‌توجهی افراد مسئول می‌تواند منجر به رخ دادن اتفاقات بدی شود

هنگامی که پرونده به دادگاه رفت، وکیل زورنر، کوین بینیازان گفت که وقتی افراد مدام درباره اسلحه به پارکر هشدار می‌دادند، او باید کاری می‌کرد. بینیازان گفت: “یک اسلحه همه‌چیز را تغییر می‌دهد. باید تدریس را متوقف کرده و در این‌باره تحقیق می‌کردید.” وکیل نام‌برده توضیح داد چند نفر که در مدرسه کار می‌کردند، سعی داشتند به پارکر درباره کاری که کودک انجام می‌داد هشدار دهند، اما ظاهرا او حرف‌های آن‌ها را جدی نگرفت.

وکیل پارکر، ساندرا داگلاس، به هیئت منصفه گفت که موکلش با توجه به اطلاعاتی که در آن زمان داشته، بهترین تصمیمات را گرفته است. داگلاس افزود وظیفه هیئت منصفه این است که تنها آنچه دکتر پارکر در آن زمان می‌دانست را در نظر بگیرید. به گفته او، زورنر ممکن است حقیقت کامل را درباره اینکه زندگی‌اش پس از تیراندازی چقدر بد شده است، نگوید؛ به خصوص که این معلم درخواست پول زیادی کرده است.

با این حال، وکیل زورنر اشاره کرد که این شکایت تنها به خاطر پول نبوده است. او به هیئت منصفه گفت آنچه اتفاق افتاد زندگی مولکش را به‌طور کامل تغییر داد. پزشکان فکر می‌کنند او به خاطر جراحاتش تنها تا ۵۳ سالگی زندگی خواهد ماند. وکیل زورنر خواوست که هیئت منصفه درک کند که این شکایت تنها مربوط به اتفاقات فردا نیست، بلکه مربوط به تمام سال‌های از دست‌رفته مولکش است. وقتی خود زورنر در دادگاه صحبت کرد، توضیح داد که تیراندازی چقدر برایش ترسناک بود.

او گفت: “آخرین چیزی که در مدرسه یه یاد دارم، این بود که فکر می‌کنم دارم می‌میرم. فکر می‌کردم مرده‌ام. فکر می‌کردم به سمت بهشت می‌روم یا در همانجا هستم. سپس همه‌چیز سیاه شد و فهمیدم که به آنجا نمی‌روم. آنچه برای او اتفاق افتاد نشان می‌دهد که چرا باید نظارت بیشتری روی کودکان در مدارس انجام شود. هیئت منصفه حدود نصف روز درباره همه‌چیز فکر کرد تا اینکه به نفع زورنر رای داد. وکلای او بیانیه‌ای صادر کردند و گفتند این تصمیم ثابت می‌کند آنچه در دستان رینچک اتفاق افتاده، درست نبوده است. آن‌ها گفتند که شهر و مدارس وظیفه خود را برای حفظ امنیت معلمان و دانش‌آموزان انجام نداده‌اند، بنابراین مجبور شدند به دادگاه بروند تا اوضاع را درست کنند.

داستان‌هایی از این دست مدام مطرح می‌شوند، زیرا ایمنی مدارس موجب می‌شود مردم از خود بپرسند وقتی بزرگسالان کارهای خود را درست انجام نمی‌دهند، چه کسی باید مسئول اتفاقات باشد. البته این ماجرا هنوز تمام نشده است. پارکر باید در دادگاه دیگری که جنایی محسوب می‌شود، حضور یابد؛ جایی که او به هشت فقره جرم سهل‌انگاری در نگهداری از کودکان متهم شده است. برای هر یک از هشت گلوله‌ای که دانش‌آموزان را در کلاس درس زورنر به خطر انداخته، یک اتهام وجود دارد. دژا تیلور، مادر کودکی که تیراندازی را انجام داده، اکنون در زندان است و دو سال حبس را به خاطر اعتراف به سهل‌انگاری در نگهداری از کودک و داشتن سلاح سپری می‌کند.